Umirovljeni episkop zahumsko-hercegovački Atanasije preminuo je u 83. godini nakon teške borbe sa korona virusom, objavila je Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska na svojoj internet stranici.
Zvona sa trebinjskog Sabornog hrama obavestila su građane da je vladika preminuo nešto pre 19 časova časova.
Atanasije Jevtić je bio umirovljeni je episkop zahumsko-hercegovački i primorski, kao i jedan od značajnijih pravoslavnih teologa današnjice i profesor emeritus na Univerzitetu u Beogradu.
Preminuo je nakon što se zarazio korona virusom, a u bolnici su lekari pokušali da ga spasu pošto je imao upalu oba plućna krila i priključen na kiseonik.
Rođen je 8. januara 1938. godine u selu Brdarica kod Šapca. Završio je bogosloviju u Beogradu (u generaciji sa episkopima Amfilohijem i Lavrentijem). Upisao je Bogoslovski fakultet 1958, a zamonašen je 3. decembra 1960. godine. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu juna meseca 1963, a sledeće 1964. godine odlazi na Teološku akademiju na Halki (Turska), a potom na Teološki fakultet u Atinu. Tu je odbranio doktorsku tezu iz dogmatike na temu "Eklsiologija apostola Pavla po Svetom Jovanu Zlatoustom".
U jesen 1968. godine odlazi u Pariz, gde najpre nastavlja bogoslovske studije na Institutu Svetog Sergija i dalje usavršava znanje francuskog jezika. Posle provedene jedne godine izabran je za profesora na Institutu. Naredne tri godine je predavao Uvod u bogoslovlje i Patrologiju sa Asketikom, a poslednju godinu predavao je i Istoriju crkve vizantijskog perioda.
Vratio se iz Pariza 1972. godine i od tada je na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu niz godina predavao Istoriju hrišćanske crkve, neko vreme Istoriju srpske crkve, a 1987. izabran je za redovnog profesora Patrologije. Biran je za dekana Bogoslovskog fakulteta u periodu 1980-1981. i 1990-1991. godine.
Tokom rada na fakultetu, objavio je oko stotinu naučnih radova.
Od 1991. bio je episkop banatski, a već sledeće godine je određen za episkopa zahumsko-hercegovačkog. Izabran je za prvog rektora novootvorene Duhovne akademije Svetog Vasilija Ostroškog u Srbinju, 1994. godine.
Usled teške povrede kčmenih pršljenova, povukao se sa arhipastirskih dužnosti uz saglasnost Svetog arhijerejskog sabora (1999).Privremeno je vršio dužnost administratora Eparhije raško-prizrenske, nakon razrešenja episkopa raško-prizrenskog Artemija. Bio je član Udruženja književnika Srbije.
Njegovo trajno sedište je bilo u manastiru Tvrdoš u Eparhiji zahumsko-hercegovačkoj.
